hoeveel? Was het een rupsvoertuig en had deze een Christie- of een verbeterd Christieloopwerk? Wat was de hoofdbewapening, een kanon, een mitrailleur of meerdere? Allemaal vragen die duidelijk moesten maken wat voor voertuig het zou moeten of kunnen zijn. Zo werd een tank bijvoorbeeld pas een tank genoemd als het een gepantserd voertuig was, verplaatsend op rupsbanden met als hoofdbewapening een kanon geplaatst in een toren die 360 graden draaibaar was. Je moest toch wel van zeer goede huize komen of krijgsmansgeluk hebben als je al die genoemde kenmerken op grote afstand zou kunnen onderkennen. Daarbij nog buiten beschouwing gelaten dat het betreffende voertuig gecamoufleerd of romp gedekt zou kunnen zijn. Er werd veel, zo niet het bijna onmogelijke van een verkenner gevraagd. Het bleef niet alleen bij voertuigen maar ook vliegtuigen, helikopters, uniformen en rangonderscheidingstekenen van het Warschaupact stonden in kleur afgedrukt in het Handboek Soldaat. Bij eventuele gevangenneming van vijandelijke militairen moesten deze zo spoedig mogelijk worden afgevoerd voor verdere ondervraging, waarbij officieren gescheiden moesten worden van de overige militairen. Vaak werd er gedacht dat alles wat uit oostelijke richting kwam wel vijandelijk zou zijn. Maar bij oefeningen bleek dat de waarheid soms anders lag. De meeste verkenners onder ons hebben dat aan den lijve ondervonden. Stuitte men bij het verkennend voorwaarts gaan op te sterke tegenstand, dan werd het gevecht afgebroken en moest men terugvallen op de Voorste Lijn Eigen Troepen (VLET). Bij de doorschrijding die daarop volgde, diende men zich nauwgezet te houden aan de voorgeschreven herkenningstekens: kanonnen en mitrailleurs over het achterdek richting vijand, de verlichting aan. Ook moest men de instructies uitvoeren die de eigen (hogere) eenheid had verordonneerd, zoals bijvoorbeeld het plaatsen van een (rode, gele, blauwe of groene) vlag. De doorlaatpost in de VLET kon bemand zijn met eigen troepen, van welk wapen dan ook. De manschappen bij de doorlaatpost konden nerveus reageren op de voor hen onbekende troepen die hen met gezwinde spoed naderden. Ondanks alle misinterpretaties die zouden kunnen ontstaan bij het onderkennen van de soorten voertuigen, heli’s of vliegtuigen, bleef het van cruciaal belang om tot een juiste beoordeling daarvan te komen. Het melden van de juiste soort en aantallen voertuigen gaf het hogere echelon duidelijkheid over welke eenheden over welke aanvalsroute naderden. Het waarnemen van bijvoorbeeld een BTR-60 zou een ander vijandbeeld kunnen opleveren dan een BMP. Het verschijnen van één of meerdere tanks kon duiden op de opmars van de vijandelijke hoofdmacht. Het geschetste vijandbeeld werd op eskadronsniveau in de M577 geverifieerd. Het kon voorkomen dat eenzelfde vijandelijk voertuig door meerdere verkenners, dus ook die van de aansluitende pelotons, werd gemeld. 29
31 Online Touch Mogelijke optreden Warschaupact Home